Nieuwsbrief van Cathy,

Gouda, januari 2019

Beste vrienden,

Ik wens u allen een Gezegend Nieuwjaar. Op 10 december ben ik in Nederland aangekomen. We hebben samen met Wim’s familie Kerstfeest gevierd. Wim is vorig jaar drie keer in Kampala geweest. Hij voelt zich veel beter na zijn PTSO therapie in 2017. In juli hebben we met Wim’s zus en haar gezin een reis gemaakt door Zuidwest- Oeganda en Rwanda. We bezochten toeristische attracties, zoals Nationale Parken, een gorilla trek, vulkaan beklimming en wild water rafting. Daarnaast deelden we mooie en soms ontroerende herinneringen met de mensen en plaatsen waar we gewerkt hebben in Rwanda en met de Zuid-Soedanese kinderen, waar we nu in Kampala voor zorgen. Yunia, de vrouw die veel dagelijkse taken van mij overneemt, en ik zorgen voor zo’n 50drukke kinderen in ons huis in Kampala. We zijn dankbaar voor Tracey en Brad, die Yunia de mogelijkheid gaven om 2 weken naar Canada te gaan. Zij vertelde daar over het werk van CCC aan supporters en ontmoette er een aantal vrienden. Wim en ik zijn in november naar de indrukwekkende bruiloft van onze Rwandese pleegdochter Mutoni geweest. Het was een ervaring om nooit te vergeten en we voelden ons echt deel van de grote Rwandese gemeenschap.

In 2018 hadden we 7 vrijwilligers, waar we heel dankbaar voor zijn. In de zomer kwamen Joanne en Rosa uit Oudewater, zij zijn hier 3 weken geweest; 3 vrijwilligers uit Engeland: Kevin, Marcia en Janice, zij waren hier 10 dagen en Danielle uit Juba, die hier 4 weken is geweest. Eind november kwamen er 2 Nederlandse orthopedische chirurgen bij ons op bezoek om 7 van onze kinderen met orthopedische klachten te onderzoeken. Leida Kruidhof heeft Kerst met onze meisjes doorgebracht. We zijn Aletta Wessels en Verity Ramsden heel dankbaar dat ze hun huis geopend hebben, zodat onze kinderen daar binnen kunnen lopen en spelletjes doen. Ook Kuki Noordam, die voor haar studie in Kampala was, sprong regelmatig bij. Zij is nu weer terug in NL en rondde haar Masters in mei af.

Genezingsretraite in Mto Moyoni

‘Onze’ kinderen hebben psychologische zorg nodig net zo goed als eten, ruimte en onderwijs. Meer dan 25 meisjes zijn tieners met hun wisselende humeur, afspraken vergeten of niet nakomen, harde muziek, het is aan de orde van de dag. Ik weet dat je dit kunt verwachten van tieners, maar voor hen die in hun vroege kinderjaren door traumatische ervaringen zijn gegaan, is het nog moeilijker. Bijna alle kinderen zijn op de een of andere manier emotioneel of lichamelijk beschadigd door verwaarlozing, blootstelling aan of ondergaan van seksueel misbruik, extreem geweld en armoede. Elk kind heeft emotionele en psychosociale ondersteuning nodig.

We hebben de grote schoolvakantie gebruikt (> 2mnden) om 24 meisjes van 16 jaar en ouder naar de 5-daagse introductie cursus van de Genezingsretraite te sturen in Jinja te Mto Moyoni, waar de Nijl ontspringt.http://www.mto-moyoni.org/site/78-mto/82-welcome

Schoolvorderingen!

“IK WIL VERDER MET MIJN LEVEN”

‘Elaine’ (niet haar echte naam) kwam na terugkeer van de retraite in vertrouwen en hevig huilend naar mij toe. “Ik wilhet je nu vertellen..... Toen ik 10 was, zag ik een dronken smerige man bovenop mijn dronken moeder liggen. Ik denk
dat mijn moeder me helemaal niet gezien heeft. Ik was zo gekrenkt, ik wilde wel in de grond zakken. Op die dag stierf
een deel van mij, ineens haatte ik die man, en ik hoopte dat hij daar terstond zou sterven. Tot mijn verbazing werd hij de volgende dag doodgeschoten. Toen ik dit hoorde, voelde ik me zo schuldig, omdat ik dacht dat hij door mijn wens gedood was.Ik zeulde de pijn, schuld, haat al die jaren met me mee en heb hem nooit vergeven voor wat hij mijn moeder heeft aangedaan. Het stond steeds tussen mij en mijn moeder in, ook al probeerde ik het diep in mijn hart te verbergen. Ik hou zoveel van mijn moeder, maar ik kon haar nooit vertellen wat ik die avond gezien had. Eindelijk, tijdens deze retraite,kreeg ik de kans om dit diepe geheim, onder ogen te zien.Ik durfde deze man te vergeven en het gevoel, verantwoordelijk te zijn voor zijn dood, verdween. Nu begrijp ik, dat ik niet verantwoordelijk ben voor de daden van iemand anders. Na deze retraite voel ik me zo veel lichter, alsof een zware last van mijn schouders is getild en genezing is begonnen. Ik wil verder metmijn leven.”

Vrijwilligers maken ons blij!! Zij schilderden de eetkamer, leerden de meisjes handvaardigheden zoals tassen, schorten, kleedjes, pannenlappen, rokken en jurken te maken van Kitenge (Afrikaanse bedrukking) materialen. Zij hielpen bij het schoolwerk, gaven muziek- en computerles.

Anna heeft eindexamen gedaan van het Atheneum in Oeganda. Zij wacht nu op de uitslag en als ze geslaagd is, gaat ze in september medicijnen studeren aan de Makerere Universiteit. Intussen zoeken we een baantje voor haar. Nadine and Lisanne hebben eindexamen gedaan van de Middelbare school en Suzy en Deborah van de Basisschool, de uitslag krijgen ze eind januari. Slechts 2 kinderen van de 50 zijn niet overgegaan naar de volgende klas. De meisjes, die in februari 2018 uit Juba zijn gekomen, werken hard en hun vorderingen worden geleidelijk aan beter.

Uitdagingen en zorgen.

Yunia is nog steeds het enige staflid, dat fulltime voor de kinderen zorgt. We hebben nog 3 stafleden nodig om de kinderen goed te kunnen ondersteunen. De meesten hebben emotionele schade, maar wij hebben geen geschoold personeel om dit op te vangen. We zouden graag een staflid met psychosociale vaardigheden vinden.

Dank met ons voor:
- Trouwe voorbidders, medeleven en support voor ons werk en het onderwijs aan de meisjes.
– De kleding, zwempakken, schoenen, enz. van Linquenda,
- De volgers en ‘likers’ van ons op mijn persoonlijke en CCC Facebook.– Alle vrijwilligers en wat zij voor ons betekend en gedaan hebben.
- Fondswervingsactie van Jilco Voois en Geurt van Halum voor een auto.

Bid met ons voor:
- ‘Elaine’ en alle meisjes die lijden aan traumatische herinneringen, voor genezing, vreugde en vrede in hun hart. - Volharding om de kinderen door hun schoolperiode te begeleiden.
- Yunia, dat zij kracht krijgt om haar werk vol te houden.
- Fondsen om nieuwe stafleden (incl. een psychosociale deskundige) aan te kunnen nemen.

Vriendelijk verzoek:
Schrijf een bemoedigende kaart of brief naar onze meisjes? Adres: P.O. Box 36653, Kampala, Oeganda.Bezoek ons wanneer u in Kampala bent of kom als vrijwilliger tijdens schoolvakanties (aug-sept of dec-jan).

Giften.

Wij geven de voorkeur aan financiële giften. U kunt uw gift overmaken naar:

Iban NL19 RABO 0114 344671, t.n.v. Stichting CCC Nederland

Met vriendelijke groeten aan u allen voor uw betrokkenheid bij de Confident Children out of Conflict Familie,

Cathy

Cathy Groenendijk
Executive Director Confident Children out of Conflict
Tel in Juba: +211955065445, +256778335696. In NL: +31636038468, vast +31182785326P.O. Box 36653, Kampala, Uganda
Email: cathy.groenendijk@gmail.com, www.confidentchildren.org http://www.facebook.com/pages/Confident-Children-out-of-Conflict- CCC/128689200496641

“Want Ik had honger en u hebt Mij te eten gegeven; Ik had dorst en u hebt Mij te drinken gegeven; Ik was een vreemdeling en u hebt Mij gastvrij onthaald. Ik was naakt en u hebt Mij gekleed; ik ben ziek geweest en u hebt Mij bezocht; Ik was in de gevangenis en u bent bij Mij gekomen. De Koning zal hun antwoorden: Voorwaar, Ik zeg u: voor zover u dit voor een van deze geringste broeders en zusters van Mij gedaan hebt, hebt u dat voor Mijgedaan” Mattheus 25 : 35, 36 en 40